Ogólnopolski Konkurs Literatury Fantasy "Źródła Marzeń"

QUBUS Group już po raz trzeci organizuje 

Ogólnopolski Konkurs Literatury Fantasy "Źródła Marzeń":

Zgłoś się -> sprawdź swoją wiedzę -> wygraj wakacje w zamku!

Ostateczny termin nadsyłania zgłoszeń: 7 marca 2017
 
I etap (szkolny): 16-17 marca 2017
II etap (finały): 22 kwietnia 2017

Tym razem będzie można sprawdzić swoją wiedzę z zakresu:
 
- literatury J. K. Rowling, serii o przygodach Harry’ego Pottera
- literatury J. Flanagana, serii o przygodach zwiadowcy Willa Treaty’ego
- literatury C. S. Lewisa, serii przygód rodzeństwa Pevensie
- literatury J. R. R. Tolkiena, serii przygód Frodo Bagginsa oraz jego wuja Bilba

Nagrody główne: osiem dwunastodniowych wakacyjnych pobytów (obóz Szkoły Czarodziejów lub Szkoły Tropicieli Queverton!) w jednym z polskich zamków

(Gniew, Czocha, Moszna, Kliczków, Krasiczyn, Giżycko, Baranów Sandomierski)!

Sprawdź szczegóły: http://zrodlamarzen.pl/
 
Przeczytaj regulamin konkursu: http://zrodlamarzen.pl/wp-content/uploads/2016/12/Regulamin-III-Ogólnopolskiego-Konkursu-Literatury-Fantasy.pdf
 
Zapisz się: http://zrodlamarzen.pl/panel-zgloszenia

W razie pytań zadzwoń 728 66 33 23 lub napisz konkurs@zrodlamarzen.pl

Morderstwo w Boże Narodzenie

Z okazji Świąt składamy wszystkim 

najserdeczniejsze życzenia wszelkiej pomyślności!

* * *

„Krok po kroczku….” nadchodzą Święta, zewsząd słychać słodkie, świąteczne piosenki, oczy radują się widokiem tysiąca lampek, w reklamach zgodna rodzinka zasiada wspólnie do stołu, obdarzając się uśmiechami. Bajka.

Bajka, w którą staramy się wierzyć i której życzymy wszystkim, komu składamy życzenia. Padają słowa: „ciepłych, rodzinnych…”, „w gronie rodziny” i tak dalej, zupełnie tak, jakbyśmy zapadli na jakiś rodzaj amnezji. Jakbyśmy zapomnieli, że rok temu było nam przykro, bo ciotka znów rzucała kąśliwe uwagi na temat naszej bluzki, wujek nawet nie skwitował uśmiechem prezentu tylko skrzywił się pod nosem, matka cały czas narzekała, babka krytykowała potrawy kupione w sklepie, a dziadek po raz setny opowiadał znaną wszystkim historię o dubeltówce i tym podobne. A jednak odpowiadamy na zaproszenie, jedziemy, niekiedy przez pół Polski, chociaż nie mamy ochoty, aby Święta spędzić z krewnymi.

Nie inaczej było z dziećmi Simeona Lee, który wezwał swoich synów wraz z żonami, aby wspólnie spędzić Święta Bożego Narodzenia w ich rodzinnym domu Gorston Hall, Longdale, Addlesfield. Apodyktyczny staruszek z niektórymi z nich nie widział się nawet dwadzieścia lat. Przez ten czas synowie pielęgnowali urazy do ojca i do siebie nawzajem. Ich żony także nie były zachwycone perspektywą nudnych Świąt w towarzystwie nieznanego teścia. Jednakże sędziwy starzec był majętny i w zaproszeniu nie zapomniał napomknąć o zmianach w testamencie, które zamierzał poczynić. Ta informacja zmobilizowała synów oraz ich żony.

Na miejscu okazało się, że przybył również, przebywający za granicą Anglii, syn marnotrawny Harry oraz, ku zaskoczeniu wszystkich, jedyna wnuczka Simeona Lee. Jej nieżyjąca już matka była jedyną córką ekscentrycznego staruszka, zresztą wyklętą przez niego z powodu człowieka, którego wybrała na męża.

Tymczasem Herkules Poirot gościł u pułkownika Johnsona, szefa policji w Middleshire, gdzie wspominali słynne przestępstwa, o których było swego czasu głośno i dyskutowali o najlepszych sposobach ogrzewania. Pułkownik chwalił dobre kominki, zaś Poirot był zwolennikiem centralnego ogrzewania. Rozmowa zeszła także na temat zbliżających się Świąt:

„- Czas Bożego Narodzenia to czas przebaczania i dobrej woli. -  Johnson nie pozwolił mu kontynuować. – Wszyscy życzą sobie samych dobrych rzeczy, a spokoju przede wszystkim, świętują. Pokój całemu światu.

      Herkules Poirot usiadł głębiej w fotelu, splótł dłonie i przypatrywał się w zadumie swojemu gospodarzowi.

- Czy według pana czas Bożego Narodzenia nie sprzyja popełnianiu zbrodni?

- To właśnie miałem na myśli – potwierdził Johnston.

(...) Służący pułkownika wszedł do pokoju.

- Dzwoni inspektor Sugden, sir.

- W porządku. Już podchodzę.

      Johnson przeprosił Poirota i zniknął za ścianą. Wrócił po trzech minutach z ponurą, wzburzoną twarzą.

- A niech to diabli! Morderstwo! W samą Wigilię!

Poirot uniósł brwi.”[1]

      Ofiarą okazał się senior rodu, który przygotował sobie świąteczną zabawę polegającą na skłócaniu każdego z każdym. Jednakże, jak się powiada, niedaleko pada jabłko od jabłoni, krew nie woda i tak dalej, jeśli chodzi o genetykę w obiegowym wydaniu, czyli nie tylko Simeon Lee zaplanował niespodziankę na święta. Kiedy odkryto zbrodnię, padły cytaty z Biblii i z Szekspira, wygłoszone przez zszokowanych domowników. Większość przebywających w domu gości oraz służących, miało powód do popełnienia przestępstwa. Podczas śledztwa mnóstwo ciemnych sprawek, sekretów i oszustw ujrzało światło dzienne, jak i wiele silnych uczuć, łączących dwoje ludzi. 

Jednakże to, kim okazał się sprawca, przeszło moje najśmielsze oczekiwania! 

Polecam nie tylko na Święta!

-----------

[1] „Morderstwo w Boże Narodzenie”, Christie Agatha, tłumaczenie Mincarz Andrzej, Wydawnictwo Dolnośląskie 2014, s. 71-73

Morderstwo w Boże Narodzenie

Agatha Christie
Seria: Klasyka Kryminału

Wydawnictwo: Wydawnictwo Dolnośląskie

Tłumaczenie Andrzej Milcarz

tytuł oryginału Hercule Poirot's Christmas

data wydania wrzesień 2011 (data przybliżona)

ISBN 9788324590827

liczba stron 232
118/2015

Szkoła czarodziejów czyli zostań bohaterem ulubionej powieści!

Czy marzyliście kiedykolwiek, aby zostać bohaterem ulubionej książki? Pojechać do Hogwartu i stać się Harrym Potterem, albo do Ker-Paravel – stolicy Narnii? zamiast nudnych kolonii lub zimowiska przeżywać przygody wykorzystując zaklęcia, magiczne artefakty, uczyć się, jak przygotować tajemne mikstury, jak zajrzeć w przyszłość, jak wykonać powierzone tajne misje…? A może wolisz Szkołę Tropicieli: Bractwo Pierścienia?

Podczas targów Dobrej książki we Wrocławiu, 3 grudnia br natknęłam się na stoisko Krainy Queverton. Wszystko tam było magiczne, także smok, bardzo przyjazny. 

Przewodnicy i Profesorowie Szkoły Czarodziejów nauczą Cię jak rzucać zaklęcia z kunsztem Hermiony, jak opiekować się magicznymi zwierzętami, by zdobyć ich zaufanie tak jak Hagrid, jak wykorzystać iluzję i porwać tłum za swoimi sztuczkami, jak rozmawiać z Dementorami, tworzyć receptury, ważyć eliksiry…

Kraina Queverton

Jest rzeczywistym odzwierciedleniem marzeń każdego, kogo fascynuje literatura i filmy z kręgu szeroko rozumianej fantastyki, ze szczególnym naciskiem na przygody dziejące się w różnych światach fantasy.

 Inspiracją twórców krainy są historie, przygody, legendy i opowieści z dziesiątek publikacji autorów różnej narodowości, którzy tworzą fantastyczne światy, ciekawych bohaterów i niesamowite scenariusze zdarzeń. Do autorów tych należą przede wszystkim: J. K. Rolling ze swoją serią przygód o Harrym Potterze, J. Flanagan ze zwiadowcą Willem Treatym i jego kompanami Halten, Horacem, Alyss, J. R. R. Tolkien z rodem Bagginsów, R. Riordan z utalentowanym Percym Jacksonem, C. S. Lewis z dziećmi Adama i Ewy, P. V. Brett z wytatuowanym runami po uszy Arlenem, T. Zahn – jeden z autorów wielkich serii dot. „Gwiezdnych Wojen” i wielu, wielu innych autorów, których powieści są mniej popularne, czy skierowane do węższej grupy czytelników, choćby z uwagi na wiek.

Przygody głównych bohaterów powieści oraz elementy ich życia codziennego są umiejętnie komponowane w świat Quevertonu, który skądinąd posiada własne postacie, terytoria, spiski, intrygi i wszelkie elementy, które muszą znaleźć się w porządnym świecie fantasy. Mapa Quevertonu obejmuje nie tylko zamki i pałace, takie jak: Gniew, Czochę, Kliczków, Krasiczyn, Mosznę, Baranów Sandomierski, Giżycko czy Witaszyce, ale również miasta, m.in.: Warszawę, Katowice, Trójmiasto, Wrocław oraz niemieckie Drezno, czeską Pragę, czy ukraiński Lwów. We wszystkich tych miejscach aktywnie działają quevertonowscy bohaterowie: Namiestnik, Lord Protector, Valerius Virtus, czy ród Sanguinów.

Naturalnie wydarzenia w Krainie Queverton przyjmują najwyższe obroty w czasie, kiedy dzieci i młodzież mają wolne od powszechnej nauki, czyli w ferie zimowe i wakacje letnie. Wtedy to swoje podwoje otwierają Szkoły Quevertonu, które w niezwykły sposób łączą zdobywanie pożytecznych umiejętności z zabawą w „rzeczywisty świat fantasy”. Queverton, jako świat łączący fanów fantastycznych przygód dziejących się w tajemniczej przeszłości oraz tych, którzy wolą zaglądać daleko w przyszłość, posiada na swoich ziemiach szkoły – programy zabawy – dla nich wszystkich.

Szkoła Czarodziejów Queverton odpowiada miłośnikom zaklęć, mocy wewnętrznej, niewyjaśnionych zdarzeń, szczególnie polecana fanom Harry’ego Pottera, jest zobowiązania do kształcenia uczniów – młodych czarodziejów, którzy obronią Krainę przez złymi czarnoksiężnikami i postaciami parającymi się czarną magią.

Szkoła Tropicieli Queverton, jako zbrojne ramię Krainy, jest odpowiedzią dla chcących pobawić się w bycie rycerzem, zwiadowcą, kurierem, posłańcem i innymi bohaterami, gdzie wzorem do naśladowania jest Halt ze swoim uczniem Willem Treatym, czy Frodo Baggins.

Szkoła Iluzjonistów to gratka dla fascynatów nie tylko sztuki iluzji (znikających kart, lewitującego stolika), ale również tajemniczej „alchemii” – mieszania odczynników chemicznych, żeby powstał dym itd.

Queverton, jako kraina istniejąca od zawsze i na wieki, we wszystkich czasach i w każdej przestrzeni, nie zapomina o fanach „Gwiezdnych Wojen”, czy „Star Treka”, dla których otwiera Gwiezdną Akademię, której rekruci każdego lata bronią przejścia portalem czasu przed galaktycznymi wrogami Quevertonu…

Szkoła Czarodziejów QUEVERTON w Zamku Gniew
„Spadkobiercy Myśli”

Uczestnicy przenoszą się w świat, pełen przygód, nowych, ciekawych znajomości oraz niecodziennych zajęć. Poza starannie dobranymi Profesorami (wychowawcami), niesamowitą atmosferę buduje wielkość i tajemniczość Zamku. Raj dla fanów Szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwart! Przednia zabawa inspirowana przygodami trójki przyjaciół: Harry’ego Pottera, Hermiony Granger i Rona Weasley’a.

„Spadkobiercy Myśli” – opis fabuły pojawi się po zakończeniu misji „Tajemnica Rubinowej Fortecy”, gdyż od jej przebiegu i finału uzależniona jest letnia misja czarodziejów i tropicieli w Zamku Gniew.

INAUGURACJA letniego semestru Ligi Czarodziejów rozpoczyna się od uroczystej kolacji, w czasie której uczestnicy otrzymują szaty. Po kolacji następuje magiczny przydział do Domów, tzw. „Tiara Przydziału” oraz przedstawienie Profesorów. Od tego mementu uczestnicy stają się uczniami Szkoły.

Zajęcia i imprezy* realizowane w trakcie wypoczynku** skupione są wokół następujących Wydziałów:

Wydział Nauk Stosowanych:

przedmioty: zielarstwo i ziołolecznictwo (nauka o ziołach i ich wpływie na zdrowie człowieka), kryptografia i kryptoanaliza (nauka kodowania i dekodowania wiadomości za pomocą szyfrów), pierwsza pomoc (nauka podstawowych umiejętności z zakresu pierwszej pomocy), warsztaty kreatywności (kształtowanie umiejętności wolnego, nieograniczonego myślenia), eksperymenty i doświadczenia (wybrane elementy z dziedziny fizyki i chemii),

imprezy: Konkurs Kreatywności „Magia Umysłu”.

Wydział Umiejętności Nadzwyczajnych:

przedmioty: wróżbiarstwo, czyli sztuka przepowiadania przyszłości i odkrywania tajemnic przeszłości (symulacja wróżenia różnymi technikami), studnia zaklęć (nauka zaklęć stosowanych w książkach o przygodach Harry’ego Pottera – po zajęciach istnieje możliwość dołączenia do Klubu Pojedynków), historia magii i Magów (wybrane elementy z historii magii zaczerpnięte z różnych kręgów cywilizacyjnych), Potęga Run (nauka kreślenia Run i ich znaczenie), różdżkoznawstwo (wiedza dot. rodzajów różdżek, ich znaczenia oraz budowy), alchemia i eliksiry (m.in.: bezpieczne zabawy z suchym lodem czy ciekłym azotem), galeria talizmanów (wybrane elementy z wiedzy o talizmanach, amuletach – rodzaje, historia, znaczenie),

imprezy: Turniej Trójmagiczny (trzy zadania dla wybranych uczestników z każdego Domu), Quiz Wiedzy o Świecie Harry’ego Pottera, zabawa fabularyzowana: „Komnata Tajemnic została otwarta”, nocne zwiedzanie zamku (dla chętnych) – zwiedzanie połączone z legendami zamku.

Wydział Rozrywki Niekonwencjonalnej:

przedmioty: quidditch SC (gra czarodziejów, której zasady oparte są o grę znaną z przygód Harry’ego Pottera – zgodnie ze światowymi standardami), rytm i ekspresja (nauka tańców różnych stylów tanecznych), szachy (nauka gry oraz podstawowych strategii) i inne gry planszowe (typu: „Osadnicy z Catanu”), „Wyznawcy Sanguinów” (karciana gra logiczno-strategiczna), gry i zabawy plebejskie (różne aktywności ruchowe na świeżym powietrzu), fabryka głosu (nauka podstaw emisji głosu, technik recytacji oraz wybranych piosenek).

imprezy: Turniej Quidditcha, DanceFeast (wielki turniej umiejętności tanecznych), „Wyznawcy Sanguinów” – finałowa rozgrywka, Turniej o tytuł Minstrela Quevertonu.

Szukaj TUTAJ

Szkoła Tropicieli QUEVERTON w Zamku Gniew
„Tajemnica Rubinowej Fortecy”

Uczestnicy przenoszą się w świat, pełen przygód, nowych, ciekawych znajomości oraz niecodziennych zajęć. Poza starannie dobranymi Mistrzami (wychowawcami), Łuczniczką, Paladynem i Asasynem, niesamowitą atmosferę buduje wielkość i tajemniczość Zamku. Raj dla fanów Śródziemia, Araluenu, Panem! Przednia zabawa inspirowana przygodami bohaterów, jak np.: Will Treaty, Halt O’Carrick, rodzeństwo Pewensie czy Frodo, Bilbo i cała Drużyna pierścienia.

„Tajemnica Rubinowej Fortecy”

Okazało się, że moce Czarnoksiężnika sprowadzonego przez Damaris nie wystarczają, aby pokonać dobrze wyuczonych w swym fachu czarodziejów, wspieranych ochoczo przez tropicieli. Mało tego, uciekając krętymi krużgankami do jednej z czterech wież, w której pozostawił uchylony portal do swej cuchnącej pieczary, upuścił księgę napisaną przez budowniczych zamczyska. Legenda głosi, że jedna spośród opowieści jest historią prawdziwą – tajemnicą Rubinowej Fortecy. Czy czarodziejom i tropicielom uda się rozwikłać zagadkę?

Z kroniki Tien, Księstwa Rubinowych Fortec...

Damaris, przywódczyni Rodu Sanguinów – wrogów Quevertonu, uwięziwszy Catalina w puszczy

kliczkowskiej, poczuła się na tyle silna, aby sprowadzić Ducha Lodu w północne księstwa Krainy. Szczególnie Zamek Gniew był w niebezpieczeństwie, gdyż jako stolica Księstwa i jednocześnie twierdza na lewym brzegu Vistuli, stanowiła zawsze niezwykle ważny punkt oporu. Dzięki jednak odwadze, zręczności i przebiegłości quevertonowskich tropicieli, Duch na zawsze został rozgromiony. I wydawałoby się, że życie w Księstwie uspokoi się na jakiś czas… Jednak rozdrażniona Damaris, wyciągając kolejnego asa z rękawa swej przeczarnej peleryny, nakłoniwszy Czarnoksiężnika do powrotu na swe dawne ziemie, przysporzyła nie lada problemów Ambasadorom Quevertonu. Czarnoksiężnik jednak, którego prawdziwego imienia do dzisiaj nikt nie poznał, musiał po raz kolejny ulec wiedzy i umiejętnościom naszych wspaniałych czarodziejów i opuścić rubinową twierdzę. A że uciekał w wielkim pośpiechu nieoczekiwanie pozostawił po sobie coś, co być może pomoże w dalszej walce z Sanguinami…

Szukaj TUTAJ

Szkoła Iluzjonistów QUEVERTON

Szkoła Iluzjonistów Queverton to idealne miejsce dla tych, którzy pragną pozostawać niezauważeni i działać z drugiego planu, niczym szare eminencje na dworach władców. Atmosferę i niezapomniany klimat budują tutaj nie tylko zamki i warownie, ale również wielkie postaci Quevertonu, podobne do Malcolma ze „Zwiadowców”, członków „Zakonu Feniksa” i innych tajemniczych bohaterów, którzy udzielają nauk młodym adeptom Szkoły.

Szkoła Iluzjonistów to najbardziej tajemnicza sekcja w całej edukacji młodych Quevertonów, to subtelne połączenie umiejętności czarodziejskich, tropicielskich i zwiadowczych oraz przede wszystkim elementy iluzji, alchemii i innych umiejętności, których działanie potrafi zwieść wrogów Krainy na manowce.

Średniowieczne zamki, stroje, fabuła, zajęcia z prawdziwymi iluzjonistami, magiczne triki, oszukiwanie zmysłów… Dowiedz się, co to znaczy konspiracja, intryga, siła i potęga umysłu!

Uczniowie, czyli kto może wziąć udział w programie

Masz co najmniej 11 lat, umiesz sam zjeść i umyć się ;)? Zakładam, że jesteś fanem literatury fantasy, przede wszystkim serii o przygodach „Harry’ego Pottera”, „Zwiadowcy” czy „Opowieści z Narnii” i chcesz przeżyć podobne przygody, jak bohaterowie brytyjskiego Hogwartu, Araluenu czy Narnii. Marzysz być kimś o wielkich zdolnościach, ale pozostawać niezauważony, jak szare eminencje, a przy okazji nauczyć się tajemniczych trików iluzji? W takim razie z radością przyjmujemy Cię w szeregi Uczniów Szkoły Iluzjonistów.

Kraina Queverton TUTAJ

Szkoła czarodziejów TUTAJ

Szkoła tropicieli TUTAJ 

Szkoła Iluzjonistów TUTAJ

 Queverton na Facebooku TUTAJ

Lisowczycy w Kowarach - Romuald Witczak, rysunki - Roman Tryhubczak

Romuald Witczak, opowieścią „Lisowczycy w Kowarach”, otwiera nam drzwi do świata sprzed czterech stuleci. Jego książka jest jak wehikuł czasu, dzięki któremu poznajemy mieszkańców miasta. Patrzymy na ubrania kobiet, obyczaje, jesteśmy zaproszeni na popołudniową herbatę do ogrodu pana Bauma. Przysłuchujemy się rozmowom mieszkanek Kowar, niezadowolonych ze swojej pozycji społecznej w porównaniu z mężczyznami i wymianie zdań między kupcem winiarskim a starostą kowarskim Praetoriusem, o konieczności budowy ratusza. W Kowarach jest spokojnie, ale w Europie trwa wojna trzydziestoletnia. Ważny jest i ratusz, i zabezpieczenie miasta przed inwazją. Może, zamiast ratusza, zbudować mury obronne?

Rzemieślnicy krzątają się wokół swoich spraw, ktoś choruje, inny umiera z powodu nieszczęśliwego wypadku. Jak wtedy leczono? Jak wyglądała ceremonia pogrzebowa? O tym wszystkim możemy przeczytać w książce.

Z Romualdem Witczakiem jako przewodnikiem, zaglądamy do bogatego domostwa kupca i biednej chaty chłopki, widzimy zatroskanego proboszcza, gwarków przy piwie, nie zawsze moralnie prowadzące się mężatki i złodzieja, który planuje przestępstwo. Mimochodem dowiadujemy się, w jaki sposób poukładany był ówczesny świat.

Docierające do Kowar echa wojny niepokoją ludność. Na losy mieszkańców, spokojnie przeplatające się w czasach pokoju, pada cień. Jakże prorocze okazały się słowa jednej z mieszczek, wypowiedziane do przyjaciółki w leniwe, sierpniowe popołudnie, gdy sączyły wino z wysmukłych kieliszków oraz raczyły się lekturą wierszy miłosnych Martina Optiza: „Jesień idzie...”[1]

Jesień jest nie tylko nieuniknionym następstwem lata ale i metaforą. Czas rozkwitu Kowar dobiega końca. Nadciąga czas smutku, głodu i wojny.

Kościół w Kowarach, rys. Roman Tryhubczak, ołówek, rysunek - ilustracja, s. 56 (zdjęcie oryginału)

Zanim przystąpimy do lektury rozdziałów, autor zaprasza nas do przeczytania „Wstępu”. Nakreślił w nim sytuację polityczną Europy w I połowie XVII wieku. W tym czasie przybywało zwolenników tez głoszonych przez Marcina Lutra, czemu odpór dawali katolicy, a szczególnie austriaccy Habsburgowie. Ostatecznie obie strony, skuszone wizją zdobycia wojennych łupów, sięgnęły po broń. Habsburgowie nie zawahali się „wezwać na pomoc” lisowczyków, formacji, która w ówczesnym świecie siała spustoszenie porównywalne do wybuchu bomby atomowej trzysta lat później. Okryte złą sławą, siejące niewyobrażalny strach zastępy „polskich kozaków”, jak ich nazywano, przewróciły sielankowe życie mieszkańców Kowar do góry nogami. My, czytelnicy, ze zgrozą oglądamy ten krwawy spektakl.

Lisowczycy splądrowali Kowary, ale autor za pomocą swoich bohaterów, postanowił skonfrontować oba wyznania: protestanckie i katolickie, pokazać nam powód, dla którego przez wiele lat ludzie nawzajem się mordowali. Oto fragment wymiany zdań między lisowczykiem i protestantką:

„Na drugi dzień, jakby nigdy nic, Lipo się odezwał:

- Czy to prawda, że ten wasz Luter zlikwidował sakramenty?

- Nieprawda! Tylko zmniejszył ich ilość. Mamy sakrament chrztu, Stołu Pańskiego i pokuty.

- A pozostałe?

- Są niepotrzebne!

- Byłem blisko śmierci i niepotrzebne mi było ostatnie namaszczenie?

- Niepotrzebne! O zbawieniu każdego z nas decyduje jego wiara i łaska boska. Jak tego nie ma, to nic ci nie pomoże.

- A dobre uczynki? Przecież za to, że mnie pielęgnujesz, należy ci się nagroda.

- Nic mi się nie należy. To, co robię, powinnam robić.

- Tak was uczą księża?

- My nie mamy księży, tylko pastorów.

- Cóż to za różnica, tylko nazwa inna.

- Nie, pastor nie ma prawa odpuszczania grzechów, jak wasz ksiądz. On nie jest pośrednikiem między Bogiem a wiernym. U nas wierny rozmawia z Bogiem bez pośrednika.

- I to jest straszne. W ten sposób każdy może sobie rozumieć inaczej, co do niego mówi Bóg. My po to mamy papieża, żeby nas pouczał przez swoich biskupów i kapłanów, jak i co należy. Jest jakiś porządek.

- Macie kapelana, który handluje odpustami i nic nie ma przeciw waszym bezeceństwom. (…) O jakim porządku ty mówisz?”[2]

Młyn wodny, rys. Roman Tryhubczak, ołówek, rysunek - ilustracja, s. 84 (zdjęcie oryginału)

Fikcyjni bohaterowie, których powołał do życia Romuald Witczak, mają możliwość nawiązywania relacji z autentycznymi osobami, znanymi z kart historii. Poza władcami, są to choćby, znani z dotyczących miasta Kowary archiwalnych dokumentów, starosta Tobias Praetorius czy pastor Georg Werner.

Książka stanowi pierwszy tom nowej serii pt. „Z Biblioteki Ducha Gór”. Seria pomyślana jest jako dostępna dla każdego czytelnika, zarówno cenowo, jak i z powodu niewielkich rozmiarów tomików (pomimo kieszonkowego formatu litery oraz interlinie nie zostały pomniejszone, dzięki czemu książka niemal „nic nie waży”, mieści się w kieszeni, ale łatwo się ją czyta). Wewnątrz, znajdziemy rysunki autorstwa Romana Tryhubczaka, kowarskiego artysty, który wykonał je specjalnie dla tej publikacji.

Ogromna, dotycząca regionu, wiedza autora została podana czytelnikowi w przystępnej formie lekkiej opowieści. Śledząc fabułę, zupełnie niechcący, odbieramy lekcję historii Kowar.

Zachęcam do sięgnięcia po lekturę „Lisowczyków w Kowarach”

-----------

[1] „Lisowczycy w Kowarach: Opowieść z czasów wojny 30- letniej”, Witczak Romuald, ilustracje Tryhubczak Roman, Wydawnictwo Ad Rem, Jelenia Góra 2016, s. 28

[2] Tamże, s. 154-155

Lisowczycy w Kowarach. Opowieść z czasów wojny 30-letniej
Romuald Witczak
Seria: Z Biblioteki Ducha Gór
Wydawnictwo: Ad Rem
data wydania7 grudnia 2016
ISBN9788365295552
liczba stron 202

Roman Tryhubczak

Roman Tryhubczak

Urodził się 17 lipca 1951 roku w Kowarach. Jego pasje, fascynacje, umiłowanie gór i przyrody w sposób znaczący wpływały na jego życie oraz twórczość artystyczną.

Lubi rysunek ołówkiem. Korzystając z jego różnych twardości tworzył kiedyś duże obrazy w tej technice. Należy też wspomnieć o jego pracach w tuszu wykonywanych piórkiem na papierze kredowym, gdzie porusza się z niesamowitą precyzją i mistrzostwem, budując unikalną estetykę tych prac, trochę jak chirurg i saper, który w tym przypadku również nie może się pomylić.

Lubi też pastele – szczególnie olejne, m.in. z uwagi na możliwość łączenia ich z ołówkiem. Uprawia również tradycyjne malarstwo sztalugowe i sporadycznie rzeźbę w drewnie.
 

Lisowczyk - ołówek, rysunek - ilustracja do książki, s. 122 (zdjęcie oryginału)

Podsumowując jego dotychczasową działalność twórczą, której największa aktywność przypadła w latach 2003 – 2010, należy wymienić łącznie ponad 20 wystaw oraz prezentacji jego prac artystycznych, w tym aż 15 wystaw indywidualnych. 

Kuźnia, ołówek, rysunek - ilustracja, s. 45 (zdjęcie oryginału)

 Jego pierwsze prace prezentowano w Domu Kultury Zagłębia Miedziowego w Lubinie, w 1971 r. Kolejne wystawy były zorganizowane w Kowarach, Kamieniu Pomorskim, Jeleniej Górze, Szklarskiej Porębie, Łodzi, zaś poza granicami Polski wystawiane były w Malmo – Szwecja, Reichenbachu, Bambergu – Niemcy, w Fügen – Austria, Frederikssund – Dania, Vrchlabi – Republika Czeska oraz w Bratysławie - Słowacja.

Kuźnia - detal, Duch Gór

Większość prac Romana Tryhubczaka znajduje się w zbiorach prywatnych głównie w Polsce, ale również i w innych krajach Europy. Kilka prac trafiło do Stanów Zjednoczonych. Jego monumentalne abstrakcyjne malarstwo ścienne można podziwiać w holu Miejskiego Ośrodka Kultury w Kowarach, a w sali widowiskowej na piętrze jego trzy odrestaurowane w 2012 roku monumentalne socrealistyczne płaskorzeźby autorstwa prof. Antoniego Melha. Minister Kultury w roku 2005 m.in. dostrzegł jego aktywność i wyróżnił odznaczeniem „Zasłużony Działacz Kultury”.

Polecam stronę artysty TUTAJ  oraz interaktywną stronę  Cygańska Wyspa.

Spotkanie z panią Małgorzatą Lutowską w "Ekonomie"

25 listopada, w piątkowy poranek, jeleniogórscy gimnazjaliści mieli znów przyjemność spotkać się z Panią Małgorzatą Lutowską, autorką naszej ulubionej książki o Jeleniej Górze – „Skarby drzewa”. Obecna była również Pani Regina Chrześcijańska z wydawnictwa „Ad Rem”.

Spotkanie odbyło się w czytelni Zespołu Szkół Ekonomiczno Turystycznych, gdzie przyjęła nas gościnnie Pani Kasia Pitera wraz z Panią Dyrektor ZSET i swoimi uczennicami. Atmosfera była miła, wszyscy z prawdziwą przyjemnością obejrzeliśmy filmy pokazujące scenki historyczne odgrywane przez przedstawicieli poszczególnych gimnazjów w czasie przygotowania nowego wydania „Skarbów drzewa”. Potem młodzież miała okazję porozmawiać z autorką książki, a także poprosić ją o autograf.

Dalszą część spotkania wypełnił konkurs głośnego czytania fragmentów „Skarbów drzewa”. Udział w nim wzięło dziewięć osób, przedstawicieli obecnych gimnazjów.

Oto wyniki:

III miejsce zajęli:

Julia Ostrówka – ZSRA, Wiktoria Łakomska – Gim 1, i Jędrzej Drankowski – ZSRA

II miejsce: Martyna Jasińska – Gim 3

I miejsce: Adam Zwoliński – ZSRA.

Nagrodę publiczności uczniowie przyznali Natalii Moczulskiej i Martynie Jasińskiej z Gimnazjum nr 3, które swój tekst prezentowały w duecie.

Po tych emocjach pożegnaliśmy gościnne progi „Ekonoma”, mając nadzieję na jeszcze wiele ciekawych imprez w ramach programu „Sudety Zachodnie- Moja Mała Ojczyzna”.

Poniżej cytujemy wrażenia, jakie odnieśli ze spotkania, uczniowie naszej szkoły:

Spotkanie w bibliotece „Ekonoma” było bardzo przyjemne. Mogliśmy zadawać pytania Pani Lutowskiej, co było fantastyczne.

Brałam udział w konkursie pięknego czytania, poznałam nowe osoby z innych szkół, dlatego wspominam to spotkanie pozytywnie.

Narine Kuczyńska IIIf

Spotkanie było pouczające. Autorka książki „Skarby drzewa” to bardzo inteligentna i intrygująca osoba. Mogliśmy wszyscy zintegrować się tak, jak podczas nagrywania scen do nowego wydania książki. Do tego wszyscy dostaliśmy przekąski, co mnie mile zaskoczyło.

Jakub Prask IIIf

Na spotkaniu było ciekawie. Od autorki dowiedzieliśmy się nowych rzeczy o książce. Np. tego, że dokument założenia miasta nigdy nie istniał albo został zgubiony dawno temu…

Podczas spotkania panowała miła atmosfera.

Kajetan Filinger IIIf

ALBUM - Oskar Adam Keil (1856-1936) - przedsiębiorca i wydawca

Album "Oskar Adam Keil 1856-1936 przedsiębiorca i wydawca z Jagniątkowa" Roberta Rzeszowskiego ukazał się w dniu otwarcia wystawy pocztówek pochodzących z drukarni Keila oraz drewnianych, karkonoskich pamiątek, z należącego również do niego, zakładu snycerskiego. 

Autor książki, Robert Rzeszowski, od niemal trzydziestu lat jest kustoszem w Muzeum Karkonoskim w Jeleniej Górze. Pod swoją opieką posiada, między innymi, dużą kolekcję starych pocztówek. Urzeczony pięknem litografii pochodzących z zakładu Oskara Keila, Robert Rzeszowski  zorganizował wystawę pocztówek pochodzących z jego wytwórni (wiele z nich zostało wypożyczonych od prywatnych kolekcjonerów) oraz opracował tę książkę. 

Album, oprócz pięknie wydrukowanych, kolorowych fotografii pocztówek, zawiera zebrane przez autora informacje na temat rozwoju "przemysłu" pamiątkarskiego w Karkonoszach, drukarni litograficznej oraz fabryki galanterii drewnianej Keila, a także historii rodziny przedsiębiorcy z Jagniątkowa.

Folder reklamujący i wystawę, i album, zawiera kilka ilustracji, które znajdują się w książce

Znalezienie informacji na temat Oskara Keila oraz jego dwóch zakładów było zadaniem iście detektywistycznym. Zachowało się niewiele dokumentów dotyczących samego przedsiębiorcy jak i zatrudnianych przez niego pracowników. 

Historia założenia obu firm przez Oskara Keila, przeplata się z przepięknymi ilustracjami. Całość wydana jest na kredowym papierze. 

Naliczyłam 68 zdjęć pocztówek, kilka druków firmowych zakładów galanterii drewnianej oraz drukarni, dwa plany sytuacyjne przedsiębiorstwa, rachunek na papierze firmowym z ilustracją budynków firmy Keila, zdjęcie drzeworytu przedstawiającego sprzedaż pamiątek w Karkonoszach, kilka dokumentów i reklam, kilka zdjęć Jagniątkowa, gdzie mieszkał Oskar Keil, w tym jego willi i budynku drukarni litograficznej (zakład snycerki rozebrano), kilka diapozytywów z Muzeum Karkonoskiego przedstawiających wyroby z kory, drewna i mchu, kopertę na naklejki na szkło oraz przykładową naklejkę. 

Hotel i Villa Beyer na starej pocztówce z ok 1900r. (wydawca O.Keil - Agnetendorf)

Książka, zwłaszcza jak na swoje niewielkie rozmiary, prezentuje nam mnóstwo wiedzy na temat historii przemysłu pamiątkarskiego Karkonoszy i Jagniątkowa, mnóstwo faktów dotyczących nieistniejących zakładów Keila oraz dużą ilość pięknych ilustracji. 

Postanowiłam sprawdzić w internecie jak wygląda możliwość kupienia na aukcji pocztówki z litografią pochodzącą z drukarni Oskara Keila. Nie jest łatwo. Można znaleźć zdjęcia pochodzące z kolekcji, które posiadają zbieracze, trudniej jest trafić na jeden z pięknych egzemplarzy do kupienia. W porównaniu z pocztówkami wytwarzanymi przez inne drukarnie te, które wyszły spod ręki Keila są dużo droższe. Za cenę albumu, nie kupiłabym nawet jednej jego pocztówki. 

Które mnie urzekły najbardziej? 

Humorystyczne. 

Pokazują mieszkańców oraz turystów w wesołych sytuacjach, w tarapatach albo w śmieszny sposób. 

Zarówno pocztówki humorystyczne, jak i poważne, stanowią ogromny ładunek wiedzy na temat zwyczajów, strojów oraz poczucia humoru mieszkańców Karkonoszy sprzed stu lat. 

Fragment życia turystycznego pod Hotelem Beyers na przełomie XIX i XX wieku. autor - pracownia litograficzna O. Keil Agnetendorf

Polecam album każdemu - miłośnikowi historii, jako skarbczyk wiedzy o Karkonoszach oraz turystom, jako wartościową i piękną pamiątkę, do której na pewno wielokrotnie z przyjemnością wrócą.

Dla mnie, jest to jedna z piękniejszych książek w mojej biblioteczce!

Na temat wystawy pisałam TUTAJ (wydawnictwo litografii artystycznej) oraz TUTAJ (zakład snycerski).

Wystawa będzie eksponowana do 31 stycznia 2017 roku 

w Muzeum Karkonoskim w Jeleniej Górze.

Oskar Adam Keil 1856-1936 przedsiębiorca i wydawca z Jagniątkowa
Robert Rzeszowski
Wydawnictwo: Ad Rem, Muzeum Karkonoskie
data wydania 17 listopada 2016
ISBN 9788365295569
liczba stron 96