Niebieskie migdały - Ewa Nowak

Niebieskie migdały to wznowienie pięciu nowelek z tzw. serii „13” pod jednym wspólnym tytułem. Intryga każdej nowelki jest niezależna od pozostałych, jednakże zaczynając od części pierwszej (Chłopak Beaty) można odnaleźć powiązania między głównymi bohaterkami. Osią łączącą wszystkie nowelki jest wspólny pobyt dziewcząt na wakacyjnym obozie językowym. Bohaterki pierwszych trzech nowelek nie znają się, ale zapisują się na ten sam obóz. Akcja ostatnich dwóch nowelek toczy się po obozie, kiedy bohaterki już się znają. Sam pobyt na obozie nie jest treścią żadnej części.

1. Chłopak Beaty

Eliza — nieśmiała, wycofująca się osobowość. Mieszka w Nakle nad Notecią, ma młodszą siostrę o zacięciu medycznym. Rodzina pełna, ojciec bezrobotny, mama prowadzi salon sukien ślubnych i komunijnych.
Eliza ma dwie bliskie przyjaciółki. Jedna przez cały czas akcji jest chora. Dwa główne wątki to miłość Elizy do Leszka (kuzyna Beaty) i problem z tytułowym chłopakiem Beaty. Bohaterka kolekcjonuje komiksy. Dzięki sponosoratowi dziadków jedzie na wakacyjny obóz językowy. Czas akcji zamyka się w styczniu. Główny problem poruszony w powieści: nieśmiałość.

2. Cztery łzy

Zuzia, siostra dwóch starszych braci, bliźniaków i łobuziaków. Mieszka we Władysławowie. Rodzina rozbita — dzieci mieszkają tylko z mamą, nauczycielką języka angielskiego. Ojciec zabiera je na co drugi weekend do Gdańska, gdzie obecnie mieszka. Bohaterka bardzo nerwowa, płaczliwa (stąd tytuł), ucieka w świat marzeń i fantazji, pragnie zostać piosenkarką. Cierpi na obsesyjne dbanie o swój wygląd, nie wyjdzie z domu bez dobrania ubrań kolorem, co komplikuje jej życie. Zakochuje się w koledze braci, którzy utrudniają jej kontaktowanie się z nim. Nie ma stałej koleżanki, ciągle zmienia swoje sympatie w tym względzie. Jej mama organizuje obóz językowy, a Zuzia ma jej pomagać. Akcja rozgrywa się w ciągu dwóch miesięcy: marca i kwietnia. Główny problem poruszony w powieści: kompleksy, poczucie niższości.

3. Lina Karo

Karolina mieszka w Zielonce pod Warszawą, jest jedynaczką, nigdy nie miała serdecznej koleżanki. Przyjaźni się z synem przyjaciółki swojej mamy. Kocha się w chłopcu (a raczej za wszelką cenę chce się w nim zakochać), który już ma dziewczynę. Ojciec jest osobą publiczną. Rodzina przeżywa kryzys. Karolina to typ prymuski; zawsze wzorowo przygotowana, zdolności przywódcze. Zbiera muszle i kolekcjonuje filmy przyrodnicze, stąd jej obsesja na punkcie ekologii. Jej problemem jest fantazjowanie graniczące z mitomanią. Nieskutecznie walczy z obgryzaniem paznokci. Wybrała obóz językowy w nadziei, że nie spotka tam nikogo znajomego. Akcja rozgrywa się w okolicach późnej wiosny, czyli maj i początek czerwca. Główny problem poruszony w powieści: kłamstwo.

4. Furteczki

Akcja rozgrywa się w Choszcznie. Bohaterki — Hania i Laura Furta — są siostrami. Ich rodzice nie żyją. Dziewczynki mieszkają w bloku, wychowuje je babcia Magda — nadopiekuńcza, przewrażliwiona, bojąca się współczesnego świata, która prawie na nic im nie pozwala. Siostry muszą chodzić w opaskach, żeby włosy nie spadały im na oczy; muszą też szyć, gotować, prasować, sprzątać i haftować, bo babcia tak była wychowywana. Jedynym autorytetem dla babci jest miejscowy pediatra, który na szczęście rozumie swoją rolę i „zaleca” dziewczynkom dużo przebywania na świeżym powietrzu oraz chodzenie na basen. W wychowaniu pomaga prababcia Maniusia (matka babci), która jest niezwykle optymistyczna, ciekawa współczesnego świata i systematycznie wypieka różne domowe specjały, których potem nie ma kto zjadać. Akcja powieści rozgrywa się we wrześniu, już po obozie językowym, na którym siostry były. Do ich miasta na miesiąc przyjeżdża małżeństwo native speakerów i ich syn — Martin Cole. Tak jak i reszta szkoły, siostry zakochują się w tym egzotycznym chłopaku. Chcą też wymóc na babci Magdzie, żeby pozwoliła im odwiedzić poznaną na obozie Elizę Dukacką z Nakła nad Notecią. Muszą podstępem wymyślać powody, by móc wyjść na pocztę, bo korespondują z kilkoma dziewczynami poznanymi na tym obozie. W końcu Martin pomaga im namówić babcię, by zaprosiła wszystkie dziewczyn na spotkanie poobozowe właśnie do Choszczna. Główny problem poruszony w powieści: silna wola i praca nad nią.

5. Piątka

Olga Wrona to bohaterka mieszkająca na wsi — w Stoczku koło Węgrowa. Jest bardzo wysportowana i dzięki temu często wyjeżdża na różne zawody. Ma dorosłą siostrę, która założyła już własną rodzinę. Rodzice zajęci są trójką dzieci siostry. Olga reaguje na ogłoszenie w gazecie i w ten sposób poznaje Dominika. Zaczynają korespondować. Olga zakochuje się w nim. Wszystko układa się dobrze do czasu, gdy Olga przypadkiem dostaje list nie skierowany do siebie. Bohaterka utrzymuje kontakt z Karoliną Skrzypczyńską z Zielonki, którą poznała na obozie, a gdy jedzie do niej w odwiedziny, poznaje też Olka, przyjaciela Karoliny. Oboje pomagają jej otrząsnąć się po przykrości, która wytrąciła ją z równowagi. Gdy okazuje się, że jedno z dzieci siostry jest poważnie chore, Olga, szukając po omacku pomocy, zaczyna interesować się wróżbiarstwem. W końcu uczy się chiromancji i stopniowo zauważa, że ma ogromne uzdolnienia w tym kierunku. Namawia panią Szato, by w przyszłym roku znów zorganizowała obóz, a sama, mimo że nie może liczyć na dotychczasowego sponsora, wyczytuje z dłoni, że na ten obóz pojedzie. Główny problem poruszony w powieści: odnalezienie radości w pomaganiu innym.[źródło]
  

Książka znajduje się w szkolnej bibliotece!