KRÓL - Katarzyna Ryrych

Ludzie dzielą się na mądrych i głupich, biednych i bogatych, szczęśliwych i nie, oraz na wiele innych sposobów. W jednym kraju, a nawet w jednym mieście, mieszkają osoby tak różne, jakby pochodziły z całkiem innej planety. Jednakże każdy chciałby z osoby biednej i nieszczęśliwej stać się bogatą i mającą powodzenie, natomiast odwrotnie – nikt.

Niezależnie od tego, czego sobie życzymy, życie szykuje różne scenariusze. Oto siedmioletni Patryk, wychuchany jedynak z bogatej dzielnicy, na skutek plajty firmy prowadzonej przez jego ojca, trafia wraz z rodziną do najgorszego miejsca jakie mógłby sobie wyobrazić - do lokalu zastępczego podobnego do slumsów i zwanego Brooklynem. Jego piękna mama podejmuje pracę sprzątaczki, żeby związać koniec z końcem, a ojciec …. pije i bije. Niżej upaść się już nie da.

„… nie należymy już do tamtego świata. Do świata przyjęć ogródkowych, zakupów w Almie, rodzinnego grillowania i kina familijnego.”[1] – stwierdził w pewnym momencie Patryk, gdy rozmyślał nad losem swoim i mamy. „Pewnie tęskniła do tamtego czasu, ale ja odnalazłem się w Brooklynie nad wyraz szybko”[2]

Minął rok, nadeszły wakacje, a ojciec Patryka na dłuższy czas utkwił w szpitalu. Puszczony samopas chłopak przeszedł przyspieszony kurs dojrzewania, poznał nową okolicę, nauczył się radzić sobie w nowych warunkach i … odkrył potęgę wyobraźni. Wszystko to, co się nam przydarza to nie tylko fakty, ale przede wszystkim sposób, w jaki na nie patrzymy i co o nich myślimy, a sposób myślenia Patryka zmienił się całkowicie. Tego lata, podczas wakacji w Brooklynie, zjawił się w życiu Patryka Celestyn – mężczyzna o białych włosach jak Geralt z Rivii, w papierowej koronie oraz z wytatuowanymi skrzydłami na plecach. Jak łabędź, albo anioł.

„Tego lata Celestyn był dla mnie wszystkim. Bogiem, przyjacielem, królem w papierowej koronie. Siedząc na ławce, chłonąłem każde jego słowo. Życie zamieniło się w opowieść, o jakiej nawet nie śniłem. Było w niej dwóch bohaterów – Celestyn i ja. Brooklyn zamienił się w krainę, w której codziennie zdarzały się cuda.”[3]

Kim był Celestyn? To bardzo interesująca postać. Wyobraźcie sobie, że w poszukiwaniach dotarłam nawet TUTAJ. Ale to, kim Celestyn był, a kim nie, wydaje mi się mniej ważne od tego, że miał dla Patryka to, czego nie mieli jego rodzice – czas. Mnóstwo czasu, który spędzali razem, wspaniałe chwile, które dostarczyły chłopcu takich wrażeń, jakich jego ojciec, kiedy był jeszcze bogaty, nie byłby w stanie mu kupić.

Wszystko to, co się wydarzyło, opowiada nam Patryk. Jednak my, pomiędzy wierszami jego opowieści, pośród zachwytów nad wyprawami z Celestynem zauważamy, że nie wszystko jest takie, jak się Patrykowi wydaje. Nasz bohater oraz jego tajemniczy przyjaciel wiodą żywot biedaków. Ale czy na pewno? Katarzyna Ryrych potrafi przewrotnie zmusić nas do zastanowienia się nad tym, czym w rzeczywistości jest bogactwo i czy na pewno są to pieniądze.

Książkę można odczytywać na wielu płaszczyznach, a także powrócić do niej po latach, by odkryć mnóstwo nowych, porządnie ukrytych wątków i znaczeń. To rodzaj książki, w której czytelnik w każdym wieku znajdzie coś dla siebie.

Ciekawi bohaterowie oraz żywe, błyskotliwe dialogi sprawiają, że trudno się od niej oderwać.

Serdecznie polacam!

------------------

[1] „Król”, Ryrych Katarzyna, Wydawnictwo Literatura, s. 88

[2] tamże

[3] tamże, s. 28

[4] tamże, s. 7

Książka była nominowana do Nagrody Literackiej Miasta Stołecznego Warszawy, została wyróżniona przez polską sekcję IBBY jako Książka Roku 2015 oraz wpisana na Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej.

Książka czeka już na Was w szkolnej bibliotece!

 MW

Książki z serii Plus Minus 16

Katarzyny Ryrych książki dla młodzieży

Książki z serii Plus Minus 16

2 kwietnia bieżącego roku część z Was weźmie udział w spotkaniu autorskim z panią Katarzyną Ryrych.  Prezentujemy kilka książek autorki, które napisała dla młodzieży (pani Katarzyna pisze także książki dla dzieci i dla dorosłych).

*  *  *

Jako pierwszą prezentujemy książkę "Król", której recenzja ukaże się na naszym blogu już jutro.

Król

Katarzyna Ryrych
Seria: Plus Minus 16
Wydawnictwo: Literatura
data wydania 21 października 2015
ISBN 9788376724058
liczba stron 152

 

"Patryk po bankructwie firmy ojca i utracie domu ląduje z dnia na dzień w lokalu zastępczym w odrapanym dwupiętrowym bloku. W przeciwieństwie do matki szybko przystosowuje się do życia w „Brooklynie”, jak nazywają blok osiedlowe dzieciaki. Zapomina o dawnym życiu – o jego dobrych stronach, luksusach i znajomych, którzy wraz z tym wszystkim zniknęli.
Podczas wakacji na szarym, betonowym podwórku Patryk poznaje Celestyna – bezdomnego mężczyznę, który staje się jego mentorem, od którego uczy się, jak przetrwać w nowym środowisku.
Ciepła i wzruszająca powieść o sile przyjaźni, o tym, że nie można oceniać ludzi po pozorach i nie wszystko jest takie, jak się zdaje w pierwszej chwili" [nota wydawcy]

 

  *  *  *

Za wszelką cenę
Katarzyna Ryrych
Seria: Plus Minus 16
Wydawnictwo: Literatura
data wydania 13 maja 2014
ISBN 9788376723006
liczba stron 224

"Babcia Julii miała swoje tajemnice, o których nie wiedziała nawet jej najbliższa rodzina. Odeszła od męża, wyjechała za granicę. Po śmierci zostawiła wnuczce dom we Włoszech. Teraz Julia, błądząc po rzymskich uliczkach i wypatrując czarnego, magicznego kota, stara się dowiedzieć, kim tak naprawdę była Caterina. Pomaga jej w tym pracująca w pizzerii Bentornata, z którą ciężko się zaprzyjaźnić, i przewodnik po Wiecznym Mieście – Marco.Próbując zrozumieć wybory życiowe babci, Julia zaczyna dostrzegać jej cząstkę w sobie samej.

Powieść, dzięki której przeniesiesz się do pachnącej pesto, cytryną i oliwkami, nagrzanej południowym słońcem, skąpanej w słonej, morskiej wodzie Italii. To będzie udana wakacyjna podróż."[nota wydawcy]

Ciekawą opinię znaleźliśmy TUTAJ.

 *  *  *

Młodość Waszych rodziców, dziadków w PRLu? Proszę bardzo! Oto "DENIM BLUE" Katarzyny Ryrych!

Denim blue
Katarzyna Ryrych
Seria: Plus Minus 16
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literatura
data wydania 30 stycznia 2015
ISBN 9788376723440
liczba stron 168

"Dorastanie w czasach PRL-u nie jest łatwe. Trzeba uważać na to, co się robi i mówi, bo ściany mają uszy, a pytań przecież nie ubywa. Dlaczego nie można trzymać na balkonie koguta? Dlaczego sekretarz jest traktowany lepiej od zwykłego obywatela? I dlaczego tak trudno zdobyć zachodnie dżinsy?

Choć Zyga stara się, jak może, los ciągle płata mu figle. Jak nie apel, na którym dyrektor po raz kolejny ruga Zygę, to koleżanka roztrzaskująca jego ukochaną gitarę o bruk z zazdrości. Oby ta karma, o której mówił hipis, naprawdę istniała…"[nota wydawcy]

Ciekawe opinie w sieci o tej książce znaleźliśmy: TUTAJ  oraz  TUTAJ.

 *  *  *

O niepełnosprawnym rodzeństwie opowiada "Wyspa mojej siostry". Polecamy opinie TUTAJ,  TUTAJ, a także TUTAJ.


Wyspa mojej siostry
Katarzyna Ryrych
Książka jest przypisana do serii/cyklu "Kora".
Wydawnictwo: Stentor
data wydania 2011
 ISBN 9788361245674
liczba stron 120

"Ta piękna, wzruszająca książka jest próbą wniknięcia w świat osoby z zespołem Downa – świat dla nas niedostępny i niezrozumiały, choć istniejący tuż obok, na wyciągnięcie ręki. To opowieść o trudnej miłości, bezgranicznej akceptacji i więzi opartej na obustronnym poświęceniu. Taka szczególna wieź łączy nastoletnią Marysię z jej starszą, upośledzoną siostrą, która przez całe dzieciństwo dzielnie zastępowała jej matkę, dawała niezawodne oparcie i poczucie bezpieczeństwa. W miarę jak Marysia dorasta, ich role powoli się odwracają. Niepełnosprawna Pippi nie potrafi jednak zrozumieć, że jej mała ukochana siostrzyczka jest już samodzielna i zaczyna żyć własnym życiem. Gdy omal nie dochodzi do tragedii, rodzina staje przed trudną decyzją… Snując swoją opowieść, Marysia z niezwykłą czułością tworzy barwny, wyrazisty, choć miejscami utkany zaledwie z mglistych wspomnień portret siostry – silnej, odważnej, energicznej dziewczyny z genialną pamięcią i wrażliwością dziecka. Tym samym wprowadza nas w jej wyjątkowy, fascynujący, pełen tajemnic świat, choć wie, że pewnie nigdy nikomu nie uda się dotrzeć na jej wyspę.

I miejsce w kategorii książek dla młodzieży w wieku 10–14 lat w Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren zorganizowanym przez Fundację ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom."[nota wydawcy]

*  *  *

Siedem sowich piór. Pamiętnik mojej choroby
Katarzyna Ryrych
Wydawnictwo: Cartalia Press
data wydania 2008
ISBN 9788360787113
liczba stron 74

"Przepiękne, wzruszające opowiadanie o chorobie i śmierci, w niebanalny sposób łączące magię z rzeczywistością." [od wydawcy] 

 

Uwagi i dodatkowe informacje:

Opowiadanie otrzymało nagrodę główną w konkursie literackim Bajki Dzieci Europy, zorganizowanym w lipcu 2007 roku przez Centrum Zdrowia Dziecka i wydawnictwo Cartalia Press.

 *  *  *

Katarzyna Ryrych

Katarzyna Ryrych ur. 26 lutego 1959 roku w Krakowie. Polska pisarka, poetka, nauczycielka i malarka. Córka krakowskiej poetki Alicji Pochylczuk i dziennikarza Sylwestra Dzikiego. Ukończyła anglistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Zadebiutowała w 1981 roku tomikiem poezji "Zapiski pewnej hipiski". Od tamtej pory wydała wiele książek dla starszych i młodszych, m.in. Pamiętnik Babuni, Niebajki, Wiersze z pazurkiem, Philo, kot w drodze oraz Siedem sowich piór – mądre, wzruszające opowiadanie, nominowane do tytułu „Książka Roku 2009” polskiej sekcji IBBY. 

W II Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren, w którym Wyspa mojej siostry przyniosła jej pierwszą nagrodę, otrzymała także wyróżnienie za książkę Łopianowe pole. 

Mieszka w Wieliczce, gdzie pracuje jako nauczycielka, a wolne chwile spędza w swojej krakowskiej pracowni. Maluje, gra na wiolonczeli i fortepianie. Ma dwóch synów. Kocha zwierzęta, podróże i dobrą książkę.

Nastolatek też człowiek

Wczoraj zaprezentowałam Wam książkę, TUTAJ, której autorem jest urodzony w 2001 roku Jakub Łaszkiewicz. 

Zanim napiszę o książce kilka słów ponawiam propozycję:  

Czekam na Wasze pytania do Jakuba Łaszkiewicza (poprzez formularz kontaktowy u dołu strony) do niedzieli 2 kwietnia, godz. 23:59 😉
 
Pytania przekażę Autorowi, a On obiecał, że na nie odpowie!  

O co chcielibyście zapytać rówieśnika, który wydał książkę?

O czym napisał Nastoletni Autor w swojej książce? 

O życiu. Autor stworzył bohatera, Maćka, ucznia trzeciej klasy gimnazjum, swojego rówieśnika. Maciek w trzeciej klasie poszedł do nowej szkoły, ponieważ razem z mamą przeprowadzili się do innego miasta. Sytuacja rodzinna Maćka jest skromna, ojciec odszedł od nich bardzo dawno i nie utrzymuje kontaktów. Maciek nie ma rodzeństwa. Czy w szkole, w której ludzie od dwóch lat już się znają i mają między sobą różne układy, łatwo będzie się Maćkowi odnaleźć?  

Książka ma formę bloga, który prowadzi Maciek. Blog wystartował  w połowie sierpnia, na dwa tygodnie przed rozpoczęciem roku szkolnego, obejmuje cztery i pół miesiąca z życia Maćka. Przez ten czas Maciek zadomowił się w nowej klasie, poznał nowych ludzi, popadł w tarapaty, wydeptał własne ścieżki, zakochał się i .... tego nie zdradzę :)

Od pewnego momentu, opowieść blogowa Maćka  przeplata się z fragmentami życia Patryka, kolegi z klasy. Historia Patryka stanowi drugi wątek, ale rzecz jasna, związany jest on z Maćkiem. Obaj chłopcy uwielbiają taką samą muzykę, Maciek gra na gitarze elektrycznej. Patryk należy do zespołu muzycznego "Kalesony Sokratesa". Z zespołu właśnie odszedł gitarzysta i solista. Wpisy Maćka często nawiązują do motywów ze znanych utworów, ale ponieważ są to ciężkie brzmienia, wybaczcie, lecz ich Wam nie opiszę, bo nie znam się na "metalu".

Jest też klasowa wycieczka, na którą ktoś przemycił alkohol, są pierwsze pocałunki, tajne palarnie uczniów oraz fochy dziewczyn, a przyjaźń Maćka i Patryka zostaje wystawiona na próbę przez... Laurę.  Samo życie. 

Polubiłam Maćka i jestem ciekawa, co Wy o nim myślicie. 

Polecam Wam bardzo tę książkę, jest dobrze napisana i, oczywiście, znajduje się w naszej szkolnej bibliotece!

Zapraszam!

Magdalena Woźniak

"Kalesony Sokratesa" - książka, którą napisał Wasz rówieśnik!

Dzisiaj prezentuję Wam niezwykłego autora książki - Jakuba Łaszkiewicza 

(profil Jakuba na FB jest TUTAJ)

Co jest w tym niezwykłego? 

Jakub ma 15 lat i jest uczniem gimnazjum. 

Waszym rówieśnikiem!

"Książka opowiada o życiu gimnazjalistów. Maciek założył blog, na którym dzieli się przeżyciami z nowego miejsca zamieszkania. Od trzeciej klasy gimnazjum musiał bowiem pójść do nowej szkoły. Jako mało przebojowy chłopak nieco obawiał się zmian. Z jego wpisów dowiadujemy się o poznanych osobach, nauczycielach, o jego relacjach z matką i wiecznie zapracowanym ojcem. Drugim bohaterem jest Patryk, nowy kolega Maćka. Ich losy skrzyżują się za sprawą zamiłowania do muzyki, ale nie tylko..."[źródło]

OPINIA O KSIĄŻCE UKAŻE SIĘ NA BLOGU JUTRO, A KSIĄŻKA JUŻ CZEKA NA WAS W SZKOLNEJ BIBLIOTECE ! 

ZAGLĄDAJCIE!

Jakub Łaszkiewicz [źródło zdjęcia "Fakt"]

Jakub Łaszkiewicz, autor książki "Kalesony Sokratesa" ma 15 lat i mieszka w Sławnie w woj. zachodniopomorskim. Jest uczniem gimnazjum.

"– Mama bardzo się martwiła, że całe wakacje przesiedziałem przed komputerem. A ja pisałem – mówi młody pisarz Jakub Łaszkiewicz (15 l.) [źródło]"

Jak pisze książkę gimnazjalista?

"– Po prostu rano wstałem z łóżka i zacząłem pisać książkę. Najtrudniej było, gdy po napisaniu ponad 100 stron zacząłem gubić wątek powieści. Na szczęście udało mi się z tego wybrnąć i dalej akcja książki potoczyła się już wartko – opowiada Kuba. [źródło]"

 A OTO,  CO WYTROPIŁAM DLA WAS O JAKUBIE NA PORTALU 

"Z KAMERĄ WŚRÓD KSIĄŻEK" 😁

Kuba Łaszkiewicz (kierownik d/s rekrutacji, recenzent, felietonista)

Najmłodszy recenzent na portalu, który zajął się dziennikarstwem już w pierwszej klasie gimnazjum i chce wiązać z nim przyszłość. Zapalony czytelnik szeroko pojętej fantastyki, a także biografii i literatury faktu. Słucha wszystkiego, co nie jest współczesnym disco, a najwięcej miejsca na jego playlistach zajmuje Kult, Lao Che, Pablopavo, Pidżama Porno oraz Pink Floyd. Jego najukochańszy album to “Wish You Were Here”. Kolekcjoner wszystkiego, co choć trochę przypomina płyty, gry i książki. Najbardziej w całym swoim życiu wstydzi się opchnięcia na allegro serii o Mikołajku.[tekst i zdjęcie STĄD]

 PREZENTACJA  KSIĄŻKI

 Portal 'Z kamerą wśród książek", którego Jakub jest felietonistą znajdziecie TUTAJ

 
 Recenzja książki "Kalesony Sokratesa" w portalu "Z kamerą wśród książek" TUTAJ

  

Kalesony Sokratesa
Jakub Łaszkiewicz
Wydawnictwo: Novae Res
data wydania 14 lutego 2017
ISBN 9788380834521
liczba stron 220









Wszyscy gimnazjaliści, którzy piszecie książki (a piszecie, wiem o tym 😀) - niech wstąpi w Was nadzieja! 
Tak, gimnazjalista może napisać oraz wydać własną książkę!

Czekam na Wasze pytania do Jakuba Łaszkiewicza (poprzez formularz kontaktowy u dołu strony) do niedzieli 2 kwietnia, godz. 23:59 😉
Pytania przekażę Autorowi, a On obiecał, że na nie odpowie! 

Recenzja jutro!

Magdalena Woźniak

 

Czy chciałbyś być dzieckiem na zamówienie?

"Filmowa" okładka, w filmie, matkę zagrała Cameron Diaz

Wyobraź sobie, że jesteś śmiertelnie chory i twoi rodzice sprowadzają na świat dziecko "na zamówienie", aby uratować twoje życie. Dawcę narządów. 

Niewątpliwie bardzo ciebie kochają. 

Ale czy wyobrażasz sobie, że to właśnie ty jesteś osobą, od której pobiera się narządy do przeszczepu, bez twojej zgody? Jak to możliwe? Jesteś osobą nieletnią, a decyzję podejmują rodzice. Tak naprawdę, to właśnie ty pojawiłeś się na tym świecie jako lekarstwo dla swojej siostry. Spośród wielu zarodków wybrany został jeden, ten, który genetycznie "pasuje", by stać się dawcą. Przecież twoja siostra jest śmiertelnie chora. Dla tak bliskiej osoby, każdy zrobiłby wszystko!

Właśnie przed takim dylematem stanęła nastoletnia Anna, gdy zorientowała się, że została poczęta wyłącznie dlatego, że geny jej brata nie pasowały, aby stał się ratunkiem dla śmiertelnie chorej, najstarszej z rodzeństwa, Kate. 

"Jodi Picoult w ,,Bez mojej zgody” zadaje ważne pytania dotyczące moralności i życia drugiego człowieka. Czy wolno nam powoływać na świat jedno dziecko, by uratować drugie? Czy wolno nam wymagać od takiego dziecka całkowitego posłuszeństwa i oddania? Czy dziecko ma prawo jako jednostka, czy bezapelacyjnie podlega władzy rodziców?
Również dylemat Anny, od której wymaga się oddania nerki, wcale nie jest łatwy do rozwiązania, szczególnie wtedy, gdy wiemy, co nią tak naprawdę kieruje.
Autorka stawia te pytania przed nami i nie daje na nie gotowej odpowiedzi. Sami musimy zdecydować, kto ma rację. Bo może tak naprawdę w takiej sytuacji nikt nie wygrywa?" [źródło]

Książka porusza, wzbudza emocje, skłania do przemyśleń oraz dyskusji. Na jej podstawie nakręcono film, pod tym samym tytułem (zdecydowanie bardziej [lub najpierw] polecam książkę, jest głębsza, ma więcej wątków niż film).
Serdecznie zachęcam do lektury!

Bez mojej zgody
Jodi Picoult
Tłumaczenie: Michał Juszkiewicz
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
tytuł oryginału My Sister's Keeper
data wydania 11 sierpnia 2009
ISBN 9788376481661
liczba stron 528

Książka znajduje się w szkolnej bibliotece.

A to ciekawe - BIOLOGIA

Warto wiedzieć………

SYNAPSA

·         zlokalizowany w mózgoczaszce

·         waga : 1200 – 1400 g ( dorosły )

·         stanowi średnio 2% masy ciała

·         jego pojemność to 1,4 litra

·         wykorzystuje 20% przechodzącego przez organizm tlenu

·         jego półkule pokryte są korą mózgową z 4 płatami mózgowymi

·         powierzchnia silnie pofałdowana

·         swoją budową przypomina orzech włoski : istota szara na zewnątrz, wewnątrz istota biała

·         otoczony trzema oponami mózgowymi: twarda, miękka, pajęczynówka

SYNAPSA - To sposób połączenia ze sobą komórek nerwowych ( neuronów ).

Synapsa występuje na styku aksonu i dendrytu komórki nerwowej.

Warto wiedzieć………

·         mózg człowieka generuje dziennie przeciętnie 70 tysięcy myśli,

·         mózg ludzki składa się w 80% z wody,

·         mózg bez tlenu może pozostać przy życiu od 4 do 6 minut,

·         najmniejsza prędkość, z jaką podróżuje informacja w mózgu, to 416 km/h,

·         po 30. roku życia, każdego roku mózg kurczy się o ćwierć procenta swojej masy,

·         mózg najintensywniej pracuje w nocy

·         mózg wytwarza neurohormony = neuroprzekaźniki, które przekazują informacje między komórkami nerwowymi , ich nazwy to

1. ·          dopamina
2. ·         acetylocholina
3. ·         adrenalina
4. ·         noradrenalina
5. ·         serotonina

·         akson = neuryt =włókno nerwowe - długa wypustka

·         dendryt – krótka wypustka

PŁEĆ MÓZGU

Mózg mężczyzny waży o ok. 150 gramów więcej od mózgu kobiecego, ale nie przekłada się to na wydajność jego pracy.

Liczne badania potwierdzają, że istotne różnice zachodzą w funkcjonowaniu męskiego i kobiecego mózgu.

Panie mają przede wszystkim bardziej gęstą siatkę neuronów. W kobiecym mózgu większą część ogólnej masy mózgu zajmuje substancja szara, która tworzy korę mózgu, odpowiedzialną za wyższe procesy poznawcze. Mózg kobiety efektywniej pracuje, zużywa mniej energii i starzeje się wolniej, niż mózg mężczyzny. Panie wykazują również zdolności lingwistyczne i manualne oraz większą empatię, natomiast panowie są lepsi w orientacji przestrzennej i mają większe zdolności matematyczne.

 CZŁOWIEK A INNE SSAKI

Bardzo biała wrona t. 10 - Ewa Nowak

Bohaterami powieści „Bardzo biała wrona” są uczniowie liceum, ale jak najbardziej tę książkę poleciłabym także gimnazjalistom oraz rodzicom nastolatków.

Dlaczego?

Główny wątek książki opowiada nam o miłości Natalii i Norberta. Miłości pierwszej, takiej „na całe życie”, o której pamięta się przez lata.
Natalia właśnie rozpoczęła naukę w liceum, Norbert jest już w klasie trzeciej. I nie byłoby w tej historii niczego niezwykłego, gdyby ich miłość była zwyczajna. Tymczasem, wraz z Natalią, czytelnik zostaje wciągnięty w wir toksycznego związku, omotany siecią podejrzeń i gierek, które Natalii przygotował Norbert. Dzień po dniu chłopak osacza psychicznie dziewczynę, izoluje od koleżanek, przejmuje nad nią władzę. Jednocześnie obdarowuje ją naprawdę szczerym, gorącym uczuciem.

Natalia, zakochana swoją pierwszą miłością lgnie do Norberta. Tym bardziej, że jej domowa sytuacja stała się trudna do zniesienia z powodu problemów, jakie stwarza, świeżo adoptowany przez jej rodziców, chłopczyk. Rodzina jest w nowej, trudnej sytuacji i wszyscy skupieni są na potrzebach najmłodszego członka rodziny. Ten zaś, ma za sobą sporo traumatycznych przeżyć i absorbuje całą uwagę rodziców. Dla Natalii, rodzice nie mają już czasu ani sił, ale przecież to taka poukładana rozsądna dziewczyna, że nie ma powodu do obaw. Niestety, nie ma też kiedy porozmawiać.

Natalia ma także przyjaciółki, ale od chwili, gdy „chodzi” z Norbertem, koleżeńskie relacje zaczynają się rwać. Chłopiec coraz bardziej ingeruje w życie Natalii. Ona zaczyna podporządkowywać swoje decyzje temu, co on akceptuje, bądź nie, sama zaczyna cenzurować informacje, które mu przekazuje, żeby go nie zdenerwować. Bycie z Norbertem staje się dla Natalii emocjonalnym rollercoasterem, chwile uniesień przeplatają się z obawami i z poczuciem winy. Czy Natalia zdoła się uwolnić od pełnego przemocy psychicznej i manipulacji związku? Żeby się tego dowiedzieć, musicie sami przeczytać książkę.

Ktokolwiek, kiedykolwiek był uwikłany w toksyczny związek, odnajdzie w tej książce siebie. Pani Ewa Nowak, pedagog-terapeuta, doskonale zna problem, o którym pisze. Wątek Natalii i Norberta to wręcz modelowy przykład toksycznego związku, osadzony w dekoracjach warszawskiego liceum. Równie dobrze, może zdarzyć się wszędzie, w każdej szkole, także dorosłym ludziom, przydarzyć się może też Tobie, Czytelniku tej opinii.

Podczas lektury książki emocje sięgną zenitu, ale możemy domyślić się, że są zaledwie nikłym echem tego, co musiała przeżyć Natalia. Czytelnik znajdzie tu nie tylko mechanizmy manipulacji, ale także, co stanowi ogromną wartość książki, „wejdzie” w głowę bohaterów i dowie się, jakie myśli napędzają ich czyny.

„Jak w ogóle do tego doszło? Kiedy był ten pierwszy ostrzegawczy sygnał? Dlaczego w głowie nie zadzwonił mi żaden dzwonek?”[1] – zastanawia się Natalia, by zadać sobie również i takie pytanie – „Ciekawe, ile dziewczyn boi się swojego chłopaka.”[2]

Język książki jest przystępny, nie stanowi bariery dla młodego czytelnika. Postaci są żywe, realistyczne. Powieść zawiera także kilka wątków pobocznych, ciekawych, nieszablonowych. Chętnie bym przeczytała rozwinięcie ich w innych tomach.

Oprócz świetnej lektury, od której dosłownie nie sposób się oderwać (przeczytałam książkę na tzw. „jednym posiedzeniu”, w jeden dzień), powieść otwiera nam oczy na złe, toksyczne relacje, uczy jakie są ich symptomy, żeby rozpoznać je zanim nas obezwładnią.

Ta książka powinna stać na półce bibliotecznej w każdym gimnazjum i liceum! Doskonale nadaje się do podjęcia, na godzinie wychowawczej lub innej lekcji, dyskusji o relacjach międzyludzkich. Piszę to jako osoba dojrzała, która dawno ma za sobą wiek nastoletni swój i swoich dzieci, ale czynnie pracuje z młodzieżą gimnazjalną.

Polecam bardzo gorąco!

-------

[1] „Bardzo biała wrona”, Nowak Ewa, Wydawnictwo Egmont, Warszawa 2013, s. 304

[2] Tamże, s. 310

Bardzo biała wrona

Ewa Nowak
Cykl: Miętowa (tom 10)

Wydawnictwo: Egmont Polska

data wydania 19 października 2009

ISBN 9788323776994

liczba stron 319

Książka znajduje się w szkolnej bibliotece.

MW.

A TO CIEKAWE - MATEMATYKA

CYKLOIDA

Gdy koło toczy się po prostej, punkt (np.: gwóźdź) na jego obwodzie opisuje cykloidę. Podczas obrotu koła w każdej chwili punkt na obwodzie koła biegnie ku najwyższemu punktowi lub ucieka od niego, a szybkość jest proporcjonalna do odległości ruchomego punktu od najniższego punktu. 

Długość cykloidy pomiędzy dwoma ostrzami jest równa obwodowi kwadratu opisanego na kole toczącym się (RYSUNEK 1). 

Jeżeli punkt nie będzie umieszczony na obwodzie koła, ale bliżej środka, to otrzymamy krzywą bez ostrzy (RYSUNEK 2), natomiast jeśli ten punkt będzie umieszczony na przedłużeniu promienia (poza kołem), powstanie krzywa z pętlami (RYSUNEK 3).

Pytanie: Jaka jest długość cykloidy w rysunku 2 i 3, jeśli będą dane odległości punktu od środka okręgu?

Liczba ᴫ

Już w starożytności zauważono, że stosunek długości obwodu okręgu do długości jego średnicy (tak najczęściej definiuje się liczbę ᴫ) jest wielkością stałą i co istotne, wielce przydatną do obliczania pól rozmaitych figur. W piramidzie Cheopsa stosunek sumy dwóch boków podstawy do wysokości wynosi 3,1416, czyli przybliżenie ᴫ z dokładnością do czterech miejsc po przecinku! Dziś nie można stwierdzić, czy był to zadziwiający przypadek, czy wynik geniuszu nie znanych nam z imienia uczonych. W III wieku przed Chrystusem, Archimedes oszacował pi jako (czyli z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku), a do wwyniku 3,1416 doszedł dopiero w II wieku naszej ery Klaudiusz Ptolemeusz. Używany dzisiaj symbol ᴫ nie pochodzi wcale z czasów starożytnych. Wprowadził go w 1706 roku Wiliam Jones (ᴫ pochodzi od pierwszej litery greckiego słowa "peryferia"). Liczba ta nazywana jest również ludolfiną, od imienia Ludolpha van Ceulena, który w 1596 roku podał jej przybliżenie z dokładnością 35 miejsca po przecinku, co w tamtych czasach było ogromnym wyczynem. Obecnie nie ma problemów, aby poznać liczbę ᴫ choćby do milionowego miejsca po przecinku, z pomocą ludziom przychodzą komputery. Jesienią 1995 r. ogłoszony został rekord wynoszący ^ 442 450 000 cyfr. Odpowiednią liczbę osiągnięto za pomocą programu napisanego przez Japończyka Daisuke Takahashi, sprawdzonego niezależnie na dwóch komputerach. Czas pracy każdego z nich wynosił 5 dni!!!

Zadanie: Spróbuj zapamiętać jak najwięcej liczb po przecinku liczby ᴫ

ᴫ 3,141592653589793238462643383279502884197169...

Może pomoże Ci wiersz Wisławy Szymborskiej:

„Liczba Pi”

Podziwu godna liczba Pi
trzy koma jeden cztery jeden.
Wszystkie jej dalsze cyfry też są początkowepięć dziewięć dwa, ponieważ nigdy się nie kończy.
Nie pozwala się objąć sześć pięć trzy pięć spojrzeniem,osiem dziewięć obliczeniem,siedem dziewięć wyobraźnią,
a nawet trzy dwa trzy osiem żartem, czyli porównaniemcztery sześć do czegokolwiekdwa sześć cztery trzy na świecie.
Najdłuższy ziemski wąż po kilkunastu metrach się urywa.
Podobnie, choć trochę później, czynią węże bajeczne.
Korowód cyfr składających się na liczbę Pi
nie zatrzymuje się na brzegu kartki,
potrafi ciągnąć się po stole, przez powietrze,
przez mur, liść, gniazdo ptasie, chmury, prosto w niebo,
przez całą nieba wzdętość i bezdenność.
O, jak krótki, wprost mysi, jest warkocz komety!
Jak wątły promień gwiazdy, że zakrzywia się w lada przestrzeni!
A tu dwa trzy piętnaście trzysta dziewiętnaście
mój numer telefonu twój numer koszuli
rok tysiąc dziewięćset siedemdziesiąty trzeci szóste piętro
ilość mieszkańców sześćdziesiąt pięć groszy
obwód w biodrach dwa palce szarada i szyfr,
w którym słowiczku mój a leć, a piej
oraz uprasza się zachować spokój,
a także ziemia i niebo przeminą,
ale nie liczba Pi, co to to nie,
ona wciąż swoje niezłe jeszcze pięć,
nie byle jakie osiem,
nie ostatnie siedem,
przynaglając, ach przynaglając gnuśną wieczność
do trwania.

TRÓJKAT PASCALA

Jednym z najbardziej interesujących układów liczbowych jest trójkąt Pascala (od nazwiska Blaise'a Pascala, sławnego francuskiego matematyka i filozofa).Aby zbudować trójkąt, zacznij od „1” na wierzchołku, następnie kontynuuj układanie liczb poniżej w układzie trójkąta.
     Każda cyfra stanowi sumę dwóch wyżej położonych liczb, np. w czwartym wierszu otrzymujemy 1 + 3 = 4, 3 + 3 = 6, 3 + 1 = 4

1

1 1

1 2 1

1 3 3 1

1 4 6 4 1

1 5 10 10 5 1 i tak dalej.

Ciekawostką jest, że kolejne wyrazy w danym wierszu trójkąta Pascala wyznaczają współczynniki do wzorów skróconego mnożenia:

, czyli pierwszy wiersz

, 1 1 czyli drugi wiersz

, 1 2 1 czyli trzeci wiersz

, 1331 trzeci wiersz

, 14641 czwarty wiersz.

Zadanie: Zauważ prawidłowość i zastanów się jak będzie wyglądać ?

Drugą ciekawostką jest to, że suma liczb w danym wierszu trójkąta Pascala jest kolejną potęgą liczby 2, zaczynając od potęgi zerowej.

1 =1

1 1 =1+1

1 2 1 =1+2+1

1 3 3 1 =1+3+3+1

1 4 6 4 1 =1+4+6+4+1

1 5 10 10 5 1 =1+5+10+10+5+1

Moja Ananke - Ewa Nowak

Julia, zdjęcie ze strony Wydawcy

Jagoda jest licealistką, dobrą uczennicą i bardzo rozsądną dziewczyną. Na pewno można jej pozazdrościć świetnych, wyrozumiałych rodziców oraz starszego brata, z którym ma doskonałe relacje. 

I właśnie Jagoda, a nie jakaś zbzikowana nastolatka z patologicznej rodziny zalicza ze swoim chłopakiem "wpadkę". Pierwszy seks kończy się ... ciążą. 

Książka napisana jest w formie pamiętnika, jaki Jagoda mogłaby napisać o swoich przeżyciach. Przyznam, że bardzo bym chciała, aby każda dziewczyna, której przydarzy się podobna sytuacja mogła mieć tak niesamowite wsparcie bliskich, jak główna bohaterka. Powieść czyta się jak podręcznik asertywnego zachowania i postępowania w codziennych sytuacjach. Można się od Jagody i jej rodziców wiele dobrego nauczyć. 

 

Dla kontrastu spotykamy różnych znajomych rodziny, którzy już podobną asertywnością wykazać się nie potrafią. Przemyślenia bohaterki wskazują nam blizny, jakie życie pozostawiło na psychice tych ludzi. Bo to nie bogini Ananke, ani żadne fatum czy przeznaczenie powoduje, że tkwimy w schematach, ale baty, jakie dostaliśmy od życia i sposób, w jaki je przyjmujemy. O ile na fakty nie mamy wpływu, to na pewno możemy zmienić swój sposób myślenia o tym, co się stało. 

Czego mi w tej książce zabrakło, to konfliktu, napięcia, które by przykuwało uwagę i budziło emocje. Zbyt dużo tu lukru, jak na dobrą powieść. 

Warto książkę przeczytać jako podręcznik radzenia sobie w trudnej codzienności.

Moja Ananke
Ewa Nowak
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
data wydania 16 czerwica 2016
ISBN 9788308061725
liczba stron 280

Rezerwat niebieskich ptaków t. 9 - Ewa Nowak

Niebieskim ptakiem określa się człowieka, który nie pracuje, żyje cudzym kosztem, próżnuje. Rodzina Wieckich jest właśnie rodziną niebieskich ptaków dzięki nieoczekiwanemu spadkowi. Odziedziczony przez nich majątek jest tak ogromny, że porzucili pracę zawodową. 

Czym się zajmują?

Nie bardzo mają pomysł na siebie, ale tato hobbystycznie hoduje rzadkie (i kosztowne) gatunki ptaków. W tym niebieskie, dla których buduje rezerwat. 

Wieccy mają dwoje dorastających dzieci, January studiuje, a Sara uczęszcza do wyjątkowo elitarnego, prywatnego liceum. Dziewczyna żyje jak w bańce mydlanej, odcięta od realiów zwykłego życia. Nawet nie porusza się sama po mieście, bo wszędzie towarzyszy jej samochód z kierowcą. Oczywiście, jako nastolatka, ma typowe dla wieku problemy - z przyjaciółkami, miłością do Łukasza, zazdrością, szkolnymi obowiązkami, ale w zderzeniu z codziennością Beaty, koleżanki Sary ze szkoły podstawowej, wydają się one mało istotne. 

Dzięki Beacie Sara uzyskuje możliwość poznania prawdy o sobie i zwyczajnych ludziach, takich jak ty czy ja. Co Sara zrobi z tą wiedzą? Czy jest możliwe wyrwanie się z rezerwatu lub, choćby mała, zmiana podejścia do życia? 

Pomysł autorki jest ogromnie interesujący i posiada wielki potencjał, ale odnoszę wrażenie, że nie został on należycie wykorzystany. Dobry temat rozmył się i  spłycił sprowadzając książkę do poziomu jednorazowego czytadła.

Niemniej zachęcam do lektury, choćby dla relaksu!

 


Rezerwat niebieskich ptaków
Ewa Nowak
Cykl: Miętowa (tom 9)
Wydawnictwo: Egmont Polska
data wydania 7 października 2013
ISBN 9788323776987
liczba stron 376